Als kind hoorde ik volwassenen altijd zeggen: bijt niet in een potlood, anders word je vergiftigd door lood! Maar in feite is het hoofdbestanddeel van de potloodstift grafiet, geen lood, en we zullen niet vergiftigd worden door nog twee happen te nemen.
Er zijn veel "namen" in het leven die niet overeenkomen met "echte" namen, zoals potloden bevatten geen lood, de Dode Zee is geen zee... De samenstelling van iets alleen op naam beoordelen zal niet werken. De vraag is dus: is de toner van de printer eenvoudigweg gemaakt van "inkt"? Laten we eens kijken hoe toner eruit ziet!
In China ligt de oorsprong van inkt heel vroeg, er wordt met inkt geschreven op de orakelbeenderen van de Shang-dynastie, en de inkt is door professionals getest als zwarte koolstof. Chinese inkt wordt dus ook wel koolstofinkt genoemd, en toner wordt ook wel toner genoemd. Is de toner van de printer gemaakt van "inkt"? In feite betekent dit dat het niet van "koolstof" is gemaakt.
Als je de ingrediëntenlijst nader bekijkt, zul je ontdekken dat het harsen, roet, ladingsmiddelen, externe additieven, enz. bevat, waaronder roet als kleurlichaam, als kleurstof en als functie om de kleurdiepte aan te passen. . Strikt genomen is hars de belangrijkste beeldsubstantie van toner en het hoofdbestanddeel van toner.
In het echte leven zijn de productiemethoden van toner verdeeld in twee typen: de fysieke maalmethode en de chemische polymerisatiemethode.
Onder hen maakt de tonerverwerkende industrie gebruik van een groot aantal breekmethoden, die toners kunnen produceren die geschikt zijn voor droog elektrostatisch kopiëren: inclusief tweecomponententoner en ééncomponenttoner (inclusief magnetisch en niet-magnetisch). Deze methode vereist een ruw mengsel van vaste harsen, magnetische materialen, pigmenten, ladingcontrolemiddelen, wassen, enz., verwarming om de hars te smelten en tegelijkertijd de niet-smeltende componenten gelijkmatig in de hars dispergeren. Na afkoelen en stollen wordt het vermalen en geclassificeerd.
Met de ontwikkeling van printers worden de eisen aan toner steeds hoger en wordt de productie van toner verfijnder. Chemische polymerisatiemethode is een fijne tonertechnologie, al in 1972 verscheen het eerste geval van speciale polymerisatietoner tot op heden, de technologie is steeds volwassener geworden.
Het kan toner produceren met een lagere smelttemperatuur, die kan voldoen aan de eisen van moderne technologie op het gebied van energiebesparing en milieubescherming. Door de dosering van het dispergeermiddel, de roersnelheid, de polymerisatietijd en de concentratie van de oplossing aan te passen, wordt de deeltjesgrootte van tonerdeeltjes gecontroleerd om het effect van een uniforme samenstelling, goede kleur en hoge transparantie te bereiken. De door de polymerisatiemethode geproduceerde toner heeft een goede deeltjesvorm, een fijnere deeltjesgrootte, een smalle deeltjesgrootteverdeling en een goede vloeibaarheid. Het kan voldoen aan de eisen van moderne printtechnologie, zoals hoge snelheid, hoge resolutie en kleur.
Posttijd: 28 maart 2023
